Kruženje vode u prirodi 
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 6 | Nivo: Visoka škola strukovnih studija za obrazovanje vaspitača

VISOKA ŠKOLA STRUKOVNIH STUDIJA
ZA OBRAZOVANJE VASPITAČA
SEMINARSKI RAD
EKOLOGIJA
TEMA: KRUŽENJE VODE U PRIRODI
Uvod
Vodni ciklus je poznat još kao hidrološki ciklus, ciklus kruženja vode u prirodi predstavlja postojanje i kretanje vode na Zemlji, u Zemlji, i iznad Zemlje. Voda na planeti je u stalnom kretanju i uvek u drugim vidovima, od tečnog stanja do vodene pare i leda i nazad. Ciklus kruženja vode u prirodi postoji milijardama godina i sav život na Zemlji zavisi upravo od njega, bez kruženja vode, naša planeta bi predstavljala prilično nepodesno mesto za život.
Kruženje vode u prirodi
Voda čini samo 0,2 % Zemljine mase, ali je njeno kruženje u prirodi jedan od najvažnijih sistema na svetu. "Kruženje vode" (među naučnicima poznatiji kao hidrološki ciklus) označava kontinuirani proces razmene vode u hidrosferi, između atmosfere, površinske i podzemne vode, tla i biljnog sveta.
22 % solarnog zračenja koje dopire do Zemlje greje vodene površine okeana, mora, jezera i reka pretvarajući tečnu vodu u vodenu paru. Oslobađanje vodene pare u atmosferu vrše i biljke tokom transpiracije. Oslobođena vodena para se diže vazdušnim strujama u više i hladnije delove atmosfere, kondenzuje i obrazuje oblake. Ovako formirane količine voda se vraćaju ponovo na kopno u vidu padavina. Ovakav kružni ciklus vode se ponovno nastavlja.
Jedan deo vode na Zemlji blokiran je već relativno dug vremenski period u ledenim kapama i glečerima. Led glečera pokriva 10-11 % kopna. Kada bi se danas otopili svi glečeri, nivo mora bi porastao za 70 metara, a u toku poslednjeg ledenog doba, nivo mora bio je oko 122 metara niži nego danas, dok su glečeri prekrivali skoro jednu trećinu kopna.
Jedan deo hidrološkog ciklusa koji svakodnevno možemo videti predstavlja i slatka voda koja postoji na Zemlji, u vidu bara, jezera, akumulacija (veštačkih jezera), močvara i reka.
Iako neke definicije evapotranspiracije uključuju isparavanje iz površinskih vodnih tela, kao što su jezera, pa čak i okeani, evapotranspiracija se može definisati i kao gubitak vode sa površine kopna u atmosferu, kao i transpiraciju podzemnih voda biljkama putem njihovih listova.
Transpiracija je proces prenosa vlage kroz biljku od korena do malih pora na donjoj strani listova, gde se menja u paru i oslobađa u atmosferu. Transpiracija je, u suštini, isparavanje vode sa listova biljaka. Procenjuje se da se oko 10 % vlage u atmosferi oslobađa iz biljaka putem transpiracije.
Kondenzacija, suprotno evaporaciji, predstavlja proces prelaska vodene pare u vazduhu u tečno stanje. Kondenzacija je važna za hidrološki ciklus zato što je odgovorna za formiranje oblaka, a samim tim, i padavina. čak i kada nema oblaka na kristalno čistom nebu, voda je ipak prisutna u formi vodene pare i kapljica koje su nevidljive golim okom. Oblaci se formiraju u atmosferi zato što se vazduh koji sadrži vodenu paru podiže, hladi i kondenzuje.

---------- OSTATAK TEKSTA NIJE PRIKAZAN. CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]